لوازم یدکی دلونگی در بندرعباس | قطعات دلونگی بندرعباس
لوازم یدکی دلونگی بندرعباس
لوازم یدکی دلونگی بندرعباس / ارسال از قطعه بانک
قطعات دلونگی | بورس قطعات دلونگی
لوازم یدکی دلونگی
بندرعباس
بَندَرعَبّاس مرکز استان هرمزگان و شهرستان بندرعباس در جنوب ایران است. بندرعباس جزو کلانشهرهای جنوبی ایران بوده و بندر شهید رجایی که در این شهر قرار دارد، بزرگترین بندر کانتینری ایران است. از نامهای پیشین آن بندر گمبرون بوده که با لشکرکشی شاه عباس بزرگ و بیرون راندن پرتغالیها از ایران، نامش به بندرعباس تغییر یافت.[۲]
مجتمع بندری شهید رجایی و بندر شهید باهنر بهعنوان نقطه اتکای اقتصاد ایران در جهت جابهجایی کالا و نیز وجود کارخانههای پرشمار و بزرگ صنعتی؛ بندرعباس را به شهری مهم در زمینهٔ بازرگانی و صنعت کشور همچنین منطقه مبدل کردهاست.[۳]
فاصله بندرعباس تا تهران ۱۲۸۷ کیلومتر، تا تبریز ۱۸۸۶ کیلومتر، تا اصفهان ۹۳۳ کیلومتر، تا شیراز ۵۷۷ کیلومتر و تا کرمان ۴۹۱ کیلومتر است.[۴][۵][۶]
پیشینه تاریخی
تاریخ پیش از اسلام
قدیمیترین گزارش بندرعباس در زمان داریوش بزرگ (بین سالهای ۵۲۲ تا ۴۸۶ پ. م) است. سیلاکوس، فرمانده داریوش، از بندرعباس به سوی هند و دریای سرخ سفر کرد. در زمان حمله اسکندر مقدونی به شاهنشاهی هخامنشی، بندرعباس به نام «هورمیرزاد» شناخته میشد.
دوره پرتغالیها
در قرن شانزدهم، بندرعباس در نزد ایرانیان به نام «گمرون» شناخته میشد. در سال ۱۵۶۵، یک دریانورد اروپایی آن را “Bamdel Gombruc” (یعنی “بندر گومروک” یا “بندر گمرک”) نامید و این نام را به عنوان نام فارسی و ترکی نامید. بندرعباس در سال ۱۵۱۴ توسط پرتغالیها فتح شد و مکان مهمی برای محافظت از تجارت آنها در خلیج فارس و هند بود.[۷][۸] آنها نام این شهر را به دلیل وجود خرچنگ در سواحل آن، کومورائو گذاشتند.
در سال ۱۶۱۴، کومورائو توسط شاه عباس کبیر از پرتغالیها پس گرفته شد و به “بندر عباس” تغییر نام داد. شاه عباس با حمایت نیروی دریایی بریتانیا شهر را (که در دنیای انگلیسیزبان به نام “Gombraun” شناخته میشود) به یک بندر بزرگ تبدیل کرد. تا سال ۱۶۲۲، نامهای پرتغالی و انگلیسی رسماً با هم ترکیب شده و «Combrù» یا «Combu» را تشکیل دادند، اگرچه ساکنان هنوز آن را بندرعباس مینامیدند. سر توماس هربرت گفت که نام رسمی انگلیسی “”Gumbrown”” است، اما [gŏmrōōn] تلفظ میشود. او در سال ۱۶۳۰ نوشت که “بعضی (اما من آنها را تائید نمیکنم) آن را “Gamrou”، برخی دیگر “Gomrow”” و برخی دیگر “Cummeroon”” مینویسند.” در دهه ۱۶۷۰، این شهر به نام “گامرون” شناخته میشد.
در سال ۱۶۲۲ میلادی، شاه عباس با کمک نیروهای انگلیسی و فرمانده ایرانی امامقلی خان، نیروهای پرتغالی را شکست داد. به مناسبت این پیروزی گمبرون به بندرعباس تغییر نام داد. در تقسیمات کنونی بندرعباس در استان هرمزگان و یکی از مهمترین مراکز استراتژیک و تجاری در مجاورت خلیج فارس و دریای عمان قرار دارد.[۹]
دلونگی
(به ایتالیایی: De’Longhi S.p.A)، یک شرکت تولیدکننده لوازم خانگی در ایتالیا است که دفتر اصلی آن مستقر در شهر ترویزو ایتالیا است.
این شرکت به عنوان یک کارگاه کوچک قطعه ساز صنعتی در سال ۱۲۸۱ خورشیدی، تأسیس شد
و در سال ۱۳۲۹ خورشیدی، به ثبت رسید. این شرکت در ابتدا، یک تولیدکننده عمده گرم کنندهها
و هواسازهای قابل حمل بود، که بعدها با بسط فعالیتهای خود، به تولید انواع لوازم خانگی پرداخت.
شرکت دلونگی، در سال ۱۳۸۰ خورشیدی، توانست مالکیت گروه انحصاری کنوود انگلستان، که مورد نزاع صاحبانش بود را بدست آورد،
که این امر سبب شد که این شرکت، به کارخانههای شرکت کنوود در آسیا و مخصوصاً چین دسترسی پیدا کند.
نتیجه این دسترسی، تولید بسیاری از محصولات این شرکت در چین، با طراحی اصلی بود.
شرکت دلونگی، جمعاً با سازماندهی کردن ۱۳ بخش تولیدی و ۳۰ شرکت توزیع کننده بینالمللی،
محصولات خود را در بیش از ۷۵ کشور جهان، از جمله ایران به فروش میرساند.
این شرکت با بیش از ۷۵۰۰ کارمند در سطح بینالمللی، در سازمان بورس اوراق بهادار میلان (به ایتالیایی: Borsa Italiana)، سهام خود را داد و ستد میکند.
در ایران برخی از لوازم دلونگی به فروش می رسد از جمله بخارشوی ، جاروبرقی ، ماکروویو
قطعات دلونگی شامل قطعات بخارشوی دلونگی ، قطعات بخارشوی دلونگی ، بویلر بخارشوی دلونگی ، مخزن بخارشوی دلونگی ، لوازم یدکی اتوبخار دلونگی